در سالهای اخیر پس از هر انتخابات ریاستجمهوری در ایران موضوع انتصاب زنان در پستهای وزارتخانهها اهمیت مییابد و یا در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا «زن بودن یک نامزد میتواند در نتیجه انتخابات، سرنوشتساز باشد. اما در اوقات غیرانتخاباتی هم در صورتیکه یک زن در قامت یک رهبر دیده شود چه در سطح مدیریت شرکتهای بزرگ و چه در پستهای سیاسی چون وزارت و نخستوزیری و ریاستجمهوری، احتمالا بخشی جداییناپذیر از نقدها و نظرها در مورد کارنامه او معطوف به «زن بودن» او میشود. آیا زنها رهبران بهتری هستند؟ اگر هستند به چه دلیل؟