به نظر میرسد که خالکوبی، برای بخشی از زنان عرب به ابزاری تبدیل شده تا رابطهای جدید با بدن خود برقرار کنند، رابطهای که با درد و زخمها آشتی میکند و حضور و انتخاب آنها را تأیید میکند. برخی از جوامع هنوز به خالکوبیها با سوءظن یا نفرت نگاه میکنند، اما صداهایی که به دنبال تعریف مجدد آنها به عنوان یک کنش فردی، زیبایی ویا درمانی هستند، بلندتر و تأثیرگذارتر میشوند.